17 فوریه 2024- تجزیه و تحلیل داده های یک مطالعه همگروهی گذشته نگر، ارتباط مستقلی را بین کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) و بازگشت به نورموگلایسمی در بزرگسالان چینی مبتلا به پیش دیابت نشان داد. این مطالعه یک رابطه ی غیرخطی خاص تا یک آستانه ی مشخص را آشکار کرد.

در این مطالعه که در ژورنال Scientific Reports منتشر شده است، محققان ارتباط مثبت قابل توجهی را بین سطوح HDL-C و بازگشت از پیش دیابت به قند خون طبیعی مشاهده کردند، به ویژه زمانی که سطح HDL-C زیر نقطه ی inflection[1] بود. در نتیجه، نگه داشتن سطح HDL-C در نزدیکی نقطه عطف در بیماران پیش دیابتی ممکن است احتمال بازگشت از پیش دیابت به نرموگلایسمی را تا حد زیادی افزایش دهد.

به گفته ی محققان، سطوح بالاتر HDL-C ارتباط مثبتی با بازگشت پیش دیابت به نرموگلایسمی در بزرگسالان چینی نشان داد، اما فقط تا یک آستانه ی مشخص(نقطه ی عطف).

پیش دیابت با سطح قند خون بالاتر از محدوده ی "طبیعی" اما زیر آستانه تشخیصی دیابت نوع 2 (T2D) مشخص می شود. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که حتی بازگشت موقت به سطوح طبیعی قند خون در بیماران مبتلا به پیش دیابت با کاهش قابل توجه احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است. بنابراین، مهم است که مزایای بالینی مهم انتقال از پیش دیابت به نرموگلایسمی(قند خون طبیعی) را برجسته کنیم. هدف اولیه غربالگری و درمان پیش دیابت، باید بازگرداندن قند خون به محدوده ی نورموگلیسمی باشد.

شواهد موجود در مورد ارتباط بین سطوح HDL-C و بازگشت از پیش دیابت به نرموگلایسمی در حال حاضر محدود است. بنابراین، دکتر یونگ هان و همکارانش از اولین بیمارستان وابسته به دانشگاه شنژن، در چین به دنبال بررسی ارتباط بین سطوح HDL-C و بازگشت از پیش دیابت به نرموگلایسمی در جمعیتی از بزرگسالان چینی بودند.

این مطالعه شامل 15420 بیمار مبتلا به پیش دیابت در چین بود که بین سال‌های 2010 و 2016 تحت غربالگری سلامت قرار گرفتند. محققان ارتباط بین سطح HDL-C و بازگشت از پیش دیابت به نرموگلایسمی را با استفاده از مدل رگرسیون خطرات متناسب کاکس بررسی کردند.

مدل رگرسیون خطرات متناسب کاکس با توابع اسپلاین مکعبی و برازشsmooth curve  برای تعیین ارتباط غیرخطی بین HDL-C و بازگشت از پیش دیابت به نرموگلایسمی مورد استفاده قرار گرفت. مجموعه‌ای از تحلیل‌های حساسیت و تحلیل‌های زیرگروهی نیز انجام شد.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

· به دنبال تعدیل متغیرهای کمکی، یافته ها ارتباط مثبتی را بین سطوح HDL-C و احتمال بازگشت ازپیش دیابت به نرموگلایسمی نشان دادند(نسبت خطر 1.898).

· رابطه غیر خطی بین HDL-C و بازگشت از پیش دیابت به نرموگلایسمی در هر دو جنس وجود داشت و نقطه عطف HDL-C در مردان 1.540میلی مول در لیتر و در زنان 1.620 میلی مول در لیتربود.

· یک همبستگی مثبت قوی بین HDL-C و بازگشت ازپیش دیابت به نرموگلایسمی در سمت چپ نقطه ی inflection وجود داشت( نسبت خطر برای مردان2.783؛ و برای زنان 2.217). تجزیه و تحلیل حساسیت استحکام این یافته ها را تایید کرد.

· آنالیزهای زیرگروهی ارتباط واضح‌تری را بین سطوح HDL-C و بازگشت ازپیش دیابتبه نرموگلایسمی در بیمارانی که فشار خون سیستولیک آنهاکمتر از 140 میلی‌متر جیوه بود و همواره سیگاری بودند، نشان داد.

· در بین بیمارانی با فشار خون سیستولیک مساوی یا بیش از 140 میلی‌متر جیوه، که در حال حاضر سیگاری نبودند و هرگز سیگار نمی کشیدند، همبستگی کمتری وجود داشت.

این مطالعه شواهدی از ارتباط مثبت و غیرخطی بین سطوح HDL-C و بازگشت از پیش دیابت به نرموگلایسمی در بیماران چینی ارائه کرد.

محققان نتیجه گیری کردند که «اجرای اقدامات مداخله ای تشدید شده برای کنترل سطوح HDL-C بیماران پیش دیابتی در اطراف نقطه ی inflection ممکن است به طور قابل ملاحظه ای احتمال بازگشت به نرموگلایسمی را افزایش دهد».

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/higher-hdl-levels-tied-to-reversion-to-normoglycemia-from-prediabetes-124378